Echo Echo – Colonial Hannover 06.04.2017 tarihinden itibaren gerçekleşecek olan fotoğraf galerisindeki güncel serginin -kısaca GAF- adıdır. 30.04’e kadar. Görebilirsin. Foto muhabiri ve belgesel fotoğrafçısı Kai Loeffelbein, sergisinde Hannover ve çevresinin kolonyal mirasını ele alıyor. Fotoğrafçı bu amaçla, hem kamusal alanda hem de müze koleksiyonlarında Alman sömürgeciliğinin izlerini aramak için fotoğrafik bir arayışa girişti.
Loeffelbein, Hannover’in şehir manzarasında kolonyal dönemin çeşitli türlerde kalıntılarını ve unutulmuş izlerini buldu: sözde Afrika Mahallesi Hannover-Badenstedt’ten Hannover Hayvanat Bahçesi’ndeki dünyaca ünlü Zambezi temalı ticaret evlerine. Fotoğrafçı ayrıca çeşitli müzelerin arşivlerinde kolonyalizmin eserlerini ve belgelerini bir yandan belgelemek, diğer yandan sorgulamak için bulmuştur.
GAF’deki sergi iki alana bölünmüştür: zemin katta Loffelbein’in Hannover’de ipucu arayışının görüntüleri, galeride ise Namibya’nın (eski adıyla Alman Güney-Batı Afrikası) fotoğrafları yer alır ve bu fotoğraflar da zemin kattaki görüntüleri yansıtır. anlaşılmalıdır – ve bunun tersi de geçerlidir. Çünkü sömürgecilik geçmişi sadece Almanya’da değil, tabii ki Namibya’da da iz bıraktı ve günümüzde de etkisini sürdürüyor.
Fotoğraf Galerisi (GAF) Hannover (Resim: Hendrik Vatheuer)
sömürgeciliğin izleri
Fotoğrafçının ipucu arayışında altın vuruştan daha fazlasını yaptığı ve özellikle mimari (ticari binalar, konut binaları, anıtlar), işaretler (tabelalar, yol işaretleri, vb.) hatıra plaketleri) veya müzelerdeki veya Hannover’deki macera hayvanat bahçesindeki nesneler. Loffelbein’in fotoğrafları yakından gözlemlenir, keskin bir şekilde fotoğraflanır ve ustalıkla küratörlüğünü yapar. Ziyaretçi, kendi kentsel alanlarındaki sömürge mirasına dair büyük bir fikir edinir ve birçok ize ve sömürgeciliğin acımasız geçmişinin nasıl ele alındığına hayran kalır.
Bir fotoğrafçı olarak Kai Loffelbein (*1981) genellikle kendi başlattığı uzun vadeli projeler üzerinde çalışır ve bu projeler için düzenli olarak Afrika ve Asya’ya seyahat eder. Fotoğraf çalışmalarının önemli bir odak noktası, modern üretim ve 21. yüzyıl değer zincirleri ve insanların bu zincirlerdeki yeri sorunudur.
Fotoğrafçı Kai Loffelbein
(Resim: Tom Leon Zacharek)
Tanıtım sırasında bir röportaj için Kai Loffelbein ile konuştuk:
Bay Loeffelbein, şimdiye kadar ağırlıklı olarak modern dünyanın sorunlarıyla ilgilendiniz. Geçmişle hesaplaşmaya ve kolonyal mirasla hesaplaşmaya karar vermenize ne sebep oldu?
Kai Loffelbein: Geçmişin bugüne yansıdığına gerçekten inanıyorum, bu yüzden bu sergi. serginin adı yankı yankı, yani o zamandan bugüne yayılan sesler. Bu konu geçmişte kalmış olsa da, aslında çok sıcak.
Serginin ziyaretçilerine temanın hangi yönlerini getirmek istersiniz?
Kai Loffelbein: Buradaki sergi Hannover ile ilgili ve sanırım sömürgecilik denilince aklımıza hep Berlin ya da Hamburg gibi büyük şehirler geliyor. Büyük bir denizcilik şehri olarak Hamburg ve tabii ki çok uzun bir geçmişi olan Berlin. Ancak Hannover gibi bir şehirde, zamanın sömürgeciliğinde önemli bir rol oynayan inanılmaz sayıda kişi vardır. Bunlar ordunun en yüksek rütbelerindeydiler ve eski Alman kolonilerinde kötü şeyler yapıyorlardı. Hannover’de birçok kolonyal iz bulabilirsiniz.
Sergi için kameranızla uzun bir yol kat ettiniz mi?
Kai Loffelbein: Elbette. Daha önce yaptığımdan gerçekten farklı bir işti. Kural olarak çok merkezli çalışırım, bir yere çok konsantre olurum ve konuya çalışırım. Bu, erişim oluşturmak için inanılmaz miktarda araştırma gerektiren bir çalışmadır. Tabii bunlar kamusal alanda olan şeyler. Ama bir de Landesmuseum ya da gümrük dairesi gibi fotoğraf çekebilmek ve bu konuda çalışabilmek için izin alınması gereken yerler var ki bu çok eskidendi.
İlk projeleriniz genellikle insanlarla ilgiliydi, şimdi ise daha çok şeylerle ilgili. Bunu nasıl buldunuz ve mevcut projenin diğer projelerden farkı nedir?
Kai Loffelbein: Doğru. yani içeride Echo Echo – Colonial Hannover gerçekten hiç kimse görünmüyor. Bu çok bilinçli bir karardı. Ancak bu konu insanlar üzerinde çok büyük bir etkiye sahiptir. Çünkü nihayetinde bu kolonyal ırkçılıklar ve kolonyal imajlar, zamanın testinden geçti ve bugün hala var. Bu açıkça beyazdan farklı bir ten rengine sahip insanları özellikle etkileyen bir şeydir. Ancak bu hikayeyi insanlar olmadan yapmak benim için bilinçli bir karardı.
Sence, Almanya’daki kamusal söylem için kolonyal mirasla hesaplaşmanın önemi nedir?
Kai Loffelbein: Bu kör noktayı aydınlatmak ve aşmak bence çok önemli bir görev. İlkeleri denersiniz ve bu işin yapması gereken de budur. Sömürgecilik konusu, 120 yıllık, artık hiçbir alakamızın kalmadığı, okul zamanlarımızda ilgi görmemiş bir mesele olarak görülmemelidir. Çünkü burada, Almanya’da gerçek bir etkisi var. Ve elbette Namibya gibi konuşmanın çok zor olduğu eski kolonilerde de etkisi var.
Sömürgeciliğin bir sorun olarak odak noktası olması gerektiğini düşünüyor musunuz? Gençleri ilgilendiren bir söylem mi?
Kai Loffelbein: Bu söylemin özellikle gençler arasında mevcut olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden kızım gibi gençlerle konuştuğumda konuyu radarlarına alıyorlar. Orada bir farkındalık olduğunu görüyorum, yaşlı insanlardan çok daha fazla.
Röportaj için teşekkürler!
(baba)
Haberin Sonu
Loeffelbein, Hannover’in şehir manzarasında kolonyal dönemin çeşitli türlerde kalıntılarını ve unutulmuş izlerini buldu: sözde Afrika Mahallesi Hannover-Badenstedt’ten Hannover Hayvanat Bahçesi’ndeki dünyaca ünlü Zambezi temalı ticaret evlerine. Fotoğrafçı ayrıca çeşitli müzelerin arşivlerinde kolonyalizmin eserlerini ve belgelerini bir yandan belgelemek, diğer yandan sorgulamak için bulmuştur.
GAF’deki sergi iki alana bölünmüştür: zemin katta Loffelbein’in Hannover’de ipucu arayışının görüntüleri, galeride ise Namibya’nın (eski adıyla Alman Güney-Batı Afrikası) fotoğrafları yer alır ve bu fotoğraflar da zemin kattaki görüntüleri yansıtır. anlaşılmalıdır – ve bunun tersi de geçerlidir. Çünkü sömürgecilik geçmişi sadece Almanya’da değil, tabii ki Namibya’da da iz bıraktı ve günümüzde de etkisini sürdürüyor.
Fotoğraf Galerisi (GAF) Hannover (Resim: Hendrik Vatheuer)
sömürgeciliğin izleri
Fotoğrafçının ipucu arayışında altın vuruştan daha fazlasını yaptığı ve özellikle mimari (ticari binalar, konut binaları, anıtlar), işaretler (tabelalar, yol işaretleri, vb.) hatıra plaketleri) veya müzelerdeki veya Hannover’deki macera hayvanat bahçesindeki nesneler. Loffelbein’in fotoğrafları yakından gözlemlenir, keskin bir şekilde fotoğraflanır ve ustalıkla küratörlüğünü yapar. Ziyaretçi, kendi kentsel alanlarındaki sömürge mirasına dair büyük bir fikir edinir ve birçok ize ve sömürgeciliğin acımasız geçmişinin nasıl ele alındığına hayran kalır.
Bir fotoğrafçı olarak Kai Loffelbein (*1981) genellikle kendi başlattığı uzun vadeli projeler üzerinde çalışır ve bu projeler için düzenli olarak Afrika ve Asya’ya seyahat eder. Fotoğraf çalışmalarının önemli bir odak noktası, modern üretim ve 21. yüzyıl değer zincirleri ve insanların bu zincirlerdeki yeri sorunudur.
Fotoğrafçı Kai Loffelbein
(Resim: Tom Leon Zacharek)
Tanıtım sırasında bir röportaj için Kai Loffelbein ile konuştuk:
Bay Loeffelbein, şimdiye kadar ağırlıklı olarak modern dünyanın sorunlarıyla ilgilendiniz. Geçmişle hesaplaşmaya ve kolonyal mirasla hesaplaşmaya karar vermenize ne sebep oldu?
Kai Loffelbein: Geçmişin bugüne yansıdığına gerçekten inanıyorum, bu yüzden bu sergi. serginin adı yankı yankı, yani o zamandan bugüne yayılan sesler. Bu konu geçmişte kalmış olsa da, aslında çok sıcak.
Serginin ziyaretçilerine temanın hangi yönlerini getirmek istersiniz?
Kai Loffelbein: Buradaki sergi Hannover ile ilgili ve sanırım sömürgecilik denilince aklımıza hep Berlin ya da Hamburg gibi büyük şehirler geliyor. Büyük bir denizcilik şehri olarak Hamburg ve tabii ki çok uzun bir geçmişi olan Berlin. Ancak Hannover gibi bir şehirde, zamanın sömürgeciliğinde önemli bir rol oynayan inanılmaz sayıda kişi vardır. Bunlar ordunun en yüksek rütbelerindeydiler ve eski Alman kolonilerinde kötü şeyler yapıyorlardı. Hannover’de birçok kolonyal iz bulabilirsiniz.
Sergi için kameranızla uzun bir yol kat ettiniz mi?
Kai Loffelbein: Elbette. Daha önce yaptığımdan gerçekten farklı bir işti. Kural olarak çok merkezli çalışırım, bir yere çok konsantre olurum ve konuya çalışırım. Bu, erişim oluşturmak için inanılmaz miktarda araştırma gerektiren bir çalışmadır. Tabii bunlar kamusal alanda olan şeyler. Ama bir de Landesmuseum ya da gümrük dairesi gibi fotoğraf çekebilmek ve bu konuda çalışabilmek için izin alınması gereken yerler var ki bu çok eskidendi.
İlk projeleriniz genellikle insanlarla ilgiliydi, şimdi ise daha çok şeylerle ilgili. Bunu nasıl buldunuz ve mevcut projenin diğer projelerden farkı nedir?
Kai Loffelbein: Doğru. yani içeride Echo Echo – Colonial Hannover gerçekten hiç kimse görünmüyor. Bu çok bilinçli bir karardı. Ancak bu konu insanlar üzerinde çok büyük bir etkiye sahiptir. Çünkü nihayetinde bu kolonyal ırkçılıklar ve kolonyal imajlar, zamanın testinden geçti ve bugün hala var. Bu açıkça beyazdan farklı bir ten rengine sahip insanları özellikle etkileyen bir şeydir. Ancak bu hikayeyi insanlar olmadan yapmak benim için bilinçli bir karardı.
Sence, Almanya’daki kamusal söylem için kolonyal mirasla hesaplaşmanın önemi nedir?
Kai Loffelbein: Bu kör noktayı aydınlatmak ve aşmak bence çok önemli bir görev. İlkeleri denersiniz ve bu işin yapması gereken de budur. Sömürgecilik konusu, 120 yıllık, artık hiçbir alakamızın kalmadığı, okul zamanlarımızda ilgi görmemiş bir mesele olarak görülmemelidir. Çünkü burada, Almanya’da gerçek bir etkisi var. Ve elbette Namibya gibi konuşmanın çok zor olduğu eski kolonilerde de etkisi var.
Sömürgeciliğin bir sorun olarak odak noktası olması gerektiğini düşünüyor musunuz? Gençleri ilgilendiren bir söylem mi?
Kai Loffelbein: Bu söylemin özellikle gençler arasında mevcut olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden kızım gibi gençlerle konuştuğumda konuyu radarlarına alıyorlar. Orada bir farkındalık olduğunu görüyorum, yaşlı insanlardan çok daha fazla.
Röportaj için teşekkürler!
(baba)
Haberin Sonu